Jak odmienić imię Astunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Astunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Astunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Astunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Astuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Astuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Astunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Astunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Astuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Astuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Astunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Astunia.