Odmiana imienia Assanek przez przypadki

Assanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Assanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Assanka

Celownik
(komu? czemu?):Assankowi

Biernik
(kogo? co?):Assanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Assankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Assanku

Wołacz
(hej!):Assanku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AssanekAssanek chce pójść ze mną na spacer.
Assanek tego nie widzi.
Dobrze, że Assanek grzecznie śpi.
Co robi Assanek?
Assanek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AssankaTato Assanka produkował abażury.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Assanka.
Serce Assanka stanęło na moment.
W domu babci Assanka od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do Assanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AssankowiOpowiadam Assankowi o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Assankowi.
Assankowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Assankowi i usiadłem w fotelu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Assankowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AssankaŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Assanka bardzo przyjaźnie.
Spojrzał na Assanka i uśmiechnął się.
Assanka zaczęło to nieco irytować.
Czekałam na Assanka w kawiarni.
Widziałem dzisiaj Assanka z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AssankiemW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Assankiem.
Rozmawiam z Assankiem.
Zginął w pojedynku z Assankiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Assankiem na krytym basenie.
Wymyśliłam z Assankiem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AssankuWspominam o Assanku.
Mamrotał coś o Assanku, gdy podtrzymywał się ściany.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Assanku.
Ten wiersz jest o Assanku.
Więcej o Assanku znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
AssankuCześć Assanku!
Assanku! Gdzie jesteś?
Assanku! Uważaj!
Assanku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Assanku!