Odmiana imienia Asenatusia przez przypadki

Asenatusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asenatusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asenatusi

Celownik
(komu? czemu?):Asenatusi

Biernik
(kogo? co?):Asenatusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asenatusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asenatusi

Wołacz
(hej!):Asenatusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsenatusiaAutorem niniejszego tekstu jest Asenatusia.
Jak już wiecie mam na imię Asenatusia.
Asenatusia tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Asenatusia.
Asenatusia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsenatusiW słuchawce usłyszałam głos Asenatusi.
Przedwczoraj były urodziny Asenatusi.
Wysyłam list do Asenatusi.
Zaproszenia na urodziny Asenatusi są gotowe.
Uroda Asenatusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsenatusiJa na pewno przekaże swój procent Asenatusi.
Słoik z kawą wyleciał Asenatusi z rąk.
Kupiłem Asenatusi magnes na lodówkę.
Zerwał jabłko i podał je Asenatusi.
Dzięki Asenatusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
AsenatusięAsenatusię zaświerzbiały ręce.
Chwyciła Asenatusię za rękaw płaszcza.
Asenatusię zaczęło to nieco irytować.
Pożegnali w końcu Asenatusię i wyszli razem.
Przed sesją zapytałam Asenatusię co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsenatusiąZobacz wywiad z Asenatusią oraz innymi uczestnikami finału.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Asenatusią.
Zginął w pojedynku z Asenatusią.
Razem z Asenatusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Asenatusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsenatusiHipnotyzująca powieść o Asenatusi i płatnym mordercy.
A przecież nikt inaczej o Asenatusi nie pisał.
Zapraszam na film dokumentalny o Asenatusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Asenatusi.
Mówimy tu oczywiście o Asenatusi.

Wołacz:
(hej!)
AsenatusiuGdzie jesteś Asenatusiu!?
Cześć Asenatusiu!
Witaj Asenatusiu!
Dziękuję Asenatusiu za rozmowę!
Hej Asenatusiu!