Odmiana imienia Asenata przez przypadki

Asenata imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asenata

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asenaty

Celownik
(komu? czemu?):Asenacie

Biernik
(kogo? co?):Asenatę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asenatą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asenacie

Wołacz
(hej!):Asenato!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsenataAsenata odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Asenata.
Dziś Asenata ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Asenata.
Moje drugie imię to właśnie Asenata.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsenatyTata Asenaty opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przez cały dzień czułam wzrok Asenaty na sobie.
Przyglądałam się dłoniom Asenaty.
Przed domem Asenaty zauważyłem wózek z dzieckiem.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Asenaty.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsenacieCo tej Asenacie po głowie chodzi?
Tego Asenacie było już za wiele.
Powiedz wszystkim i Asenacie, że nic mi nie jest.
Opowiedziałam Asenacie o przykrości która mnie spotkała.
Nie wiem, co powiedzieć Asenacie.

Biernik:
(kogo? co?)
AsenatęPoszłam dalej i wtedy poznałam Asenatę.
O jego personalia miałam spytać Asenatę prywatnie.
Przed sesją zapytałam Asenatę co lubi.
Patrzy na Asenatę wyczekująco.
Oszołomienie spadło teraz na Asenatę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsenatąPracuję z Asenatą.
Ja z Asenatą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Razem z Asenatą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Asenatą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Karolina miała się spotkać z Asenatą przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsenacieBardzo fajny blog o Asenacie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Asenacie.
Mamrotał coś o Asenacie, gdy podtrzymywał się ściany.
A przecież nikt inaczej o Asenacie nie pisał.
Więcej o Asenacie znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
AsenatoWitaj Asenato!
Hej Asenato!
Asenato! Gdzie jesteś?
Cześć Asenato!
Gdzie jesteś Asenato!?