Odmiana imienia Arturek przez przypadki

Arturek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arturek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arturka

Celownik
(komu? czemu?):Arturkowi

Biernik
(kogo? co?):Arturka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arturkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arturku

Wołacz
(hej!):Arturku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArturekCo robi Arturek?
Gdzie jest Arturek?
Jeśli jednak przegrasz, Arturek zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Arturek umiera.
Za chwilę wróci Arturek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArturkaSzukałem linków do strony Arturka.
Przedwczoraj były urodziny Arturka.
Rodzina Arturka zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do Arturka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Arturka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArturkowiTen nie pozostał dłużny Arturkowi.
Kto wie, może Arturkowi wyjdzie do na dobre.
Arturkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Arturkowi list.
Zerwał jabłko i podał je Arturkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ArturkaNieśmiało gładzi Arturka po włosach.
Widzę Arturka.
Pożegnali w końcu Arturka i wyszli razem.
Doprowadził tym Arturka do stanu bliskiego apopleksji.
W końcu obudzili Arturka, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArturkiemJa z Arturkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Arturkiem znowu idziemy na spacer.
Razem z Arturkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Byliśmy z Arturkiem na jarmarku.
Wczoraj wracamy z Arturkiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArturkuNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Arturku.
Przez chwilę pomyślałam o Arturku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Arturku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Arturku.
Wczoraj wspomniałam o Arturku z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
ArturkuDobry wieczór Arturku!
Arturku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Arturku!
Dziękuję Arturku za rozmowę!
Cześć Arturku!