Odmiana imienia Arturek przez przypadki

Arturek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arturek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Arturku

Biernik
(kogo? co?):Arturku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arturka

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arturkiem

Wołacz
(hej!):Arturka!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArturekCo robi Arturek?
Gdzie jest Arturek?
Jeśli jednak przegrasz, Arturek zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Arturek umiera.
Za chwilę wróci Arturek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Szukałem linków do strony .
Przedwczoraj były urodziny .
Rodzina zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do .
Krótki filmik przedstawiający braciszka .

Celownik:
(komu? czemu?)
ArturkuTen nie pozostał dłużny Arturku.
Kto wie, może Arturku wyjdzie do na dobre.
Arturku włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Arturku list.
Zerwał jabłko i podał je Arturku.

Biernik:
(kogo? co?)
ArturkuNieśmiało gładzi Arturku po włosach.
Widzę Arturku.
Pożegnali w końcu Arturku i wyszli razem.
Doprowadził tym Arturku do stanu bliskiego apopleksji.
W końcu obudzili Arturku, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArturkaJa z Arturka siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Arturka znowu idziemy na spacer.
Razem z Arturka podążyłam na górne piętro za blondynką.
Byliśmy z Arturka na jarmarku.
Wczoraj wracamy z Arturka od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArturkiemNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Arturkiem.
Przez chwilę pomyślałam o Arturkiem.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Arturkiem.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Arturkiem.
Wczoraj wspomniałam o Arturkiem z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
ArturkaDobry wieczór Arturka!
Arturka! Wróć do mnie!
Dzień dobry Arturka!
Dziękuję Arturka za rozmowę!
Cześć Arturka!