Odmiana imienia Artur przez przypadki

Artur imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Artur

Dopełniacz
(kogo? czego?):Artura

Celownik
(komu? czemu?):Arturowi

Biernik
(kogo? co?):Artura

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arturem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arturze

Wołacz
(hej!):Arturze!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Arturowie, Artury

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arturów

Celownik
(komu? czemu?):Arturom

Biernik
(kogo? co?):Arturów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arturami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arturach

Wołacz
(hej!):Arturowie, Artury!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArturAutorem niniejszego tekstu jest Artur.
Artur nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Artur zostaje z nami.
Artur wraca do domu.
Gdzie jest Artur?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArturaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Artura.
Piszę list do Artura.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Artura.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Artura.
Jestem mamą Artura i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArturowiArturowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Korzysta z okazji, by wyznać Arturowi miłość.
Proszę Arturowi nie dokuczać!
Rozalia z troską przyglądała się Arturowi.
Arturowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
ArturaSpojrzał na Artura z zaciekawieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Artura.
Spotkałam Artura w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Podchodzi, całuje Artura i idzie do wyjścia.
Widzę Artura.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArturemSiedzieliśmy z Arturem na kanapie.
A sytuacja z Arturem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Tym razem korespondowałam z Arturem.
Oboje z Arturem wybuchliśmy śmiechem.
Wieczorem z Arturem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArturzeChciałbym być teraz przy Arturze.
Bardzo fajny blog o Arturze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Arturze.
Kiedyś chciałam napisać o Arturze.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Arturze.

Wołacz:
(hej!)
ArturzeCześć Arturze!
Witaj Arturze!
Arturze! Gdzie jesteś?
Dziękuję Arturze za rozmowę!
Hej Arturze!