Odmiana imienia Arthuś przez przypadki

Arthuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arthuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arthusia

Celownik
(komu? czemu?):Arthusiowi

Biernik
(kogo? co?):Arthusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arthusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arthusiu

Wołacz
(hej!):Arthusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArthuśArthuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Arthuś chce pójść ze mną na spacer.
Arthuś tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Arthuś.
Dobrze, że Arthuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArthusiaZaproszenia na urodziny Arthusia są gotowe.
Póki co dodaję zdjęcia Arthusia z wakacji.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Arthusia.
Szkoda że Arthusia prawie że w ogóle nie ma.
Przedwczoraj były urodziny Arthusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArthusiowiChciałam szybko pochwalić się Arthusiowi.
Arthusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Korzysta z okazji, by wyznać Arthusiowi miłość.
Mam nadzieję, że Arthusiowi również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Arthusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ArthusiaArthusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spoglądam na Arthusia.
Czekałam na Arthusia w kawiarni.
Spojrzałam na Arthusia jak dopisuje kolejne literki.
Doprowadził tym Arthusia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArthusiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Arthusiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Arthusiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Arthusiem na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Arthusiem przy basenie.
Byliśmy z Arthusiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArthusiuDziś napiszę o Arthusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Arthusiu.
Mówimy tu oczywiście o Arthusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Arthusiu.
Hipnotyzująca powieść o Arthusiu i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
ArthusiuGdzie jesteś Arthusiu!?
Witaj Arthusiu!
Dobranoc Arthusiu!
Arthusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Arthusiu!