Odmiana imienia Arnulfeczek przez przypadki

Arnulfeczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arnulfeczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arnulfeczka

Celownik
(komu? czemu?):Arnulfeczkowi

Biernik
(kogo? co?):Arnulfeczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arnulfeczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arnulfeczku

Wołacz
(hej!):Arnulfeczku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArnulfeczekMa na imię Arnulfeczek.
Mam na imię Arnulfeczek.
Na drugie imię mam Arnulfeczek.
Co robi Arnulfeczek?
Gdzie jest Arnulfeczek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArnulfeczkaJadę do Arnulfeczka.
Postawa Arnulfeczka była zupełnie inna.
Arnulfeczka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Arnulfeczka.
Ręka Arnulfeczka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArnulfeczkowiCoś muszę Arnulfeczkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Przyglądam się Arnulfeczkowi.
Od początku próbujemy pomóc Arnulfeczkowi.
Tym razem nie damy Arnulfeczkowi dojść do głosu.
Kto wie, może Arnulfeczkowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
ArnulfeczkaDoprowadził tym Arnulfeczka do stanu bliskiego apopleksji.
Widziałem dzisiaj Arnulfeczka z mojej klasy.
Arnulfeczka zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Arnulfeczka z pełnym zgrozy podziwem.
Arnulfeczka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArnulfeczkiemByliśmy z Arnulfeczkiem na jarmarku.
Wymyśliłam z Arnulfeczkiem nową zabawę.
Zginął w pojedynku z Arnulfeczkiem.
Oboje z Arnulfeczkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Arnulfeczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArnulfeczkuNaszą piosenkę pisali z myślą o Arnulfeczku.
Chciałbym być teraz przy Arnulfeczku.
Mówimy tu oczywiście o Arnulfeczku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Arnulfeczku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Arnulfeczku.

Wołacz:
(hej!)
ArnulfeczkuArnulfeczku! Gdzie jesteś?
Arnulfeczku! Uważaj!
Arnulfeczku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Arnulfeczku!
Cześć Arnulfeczku!