Odmiana imienia Arnulf przez przypadki

Arnulf imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arnulf

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arnulfa

Celownik
(komu? czemu?):Arnulfowi

Biernik
(kogo? co?):Arnulfa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arnulfem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arnulfie

Wołacz
(hej!):Arnulfie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArnulfZa chwilę wróci Arnulf z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Arnulf zostaje z nami.
Ja i Arnulf nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Arnulf.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Arnulf.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArnulfaBardzo podoba mi się wypracowanie Arnulfa.
Serce Arnulfa stanęło na moment.
Rozalia podeszła do Arnulfa.
Tym razem prezentujemy wystawę Arnulfa.
Jadę do Arnulfa.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArnulfowiDzięki Arnulfowi święta nabrały nowego wymiaru.
Ten nie pozostał dłużny Arnulfowi.
Powiedz wszystkim i Arnulfowi, że nic mi nie jest.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Arnulfowi.
Tego Arnulfowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
ArnulfaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Arnulfa.
Postaram się namówić Arnulfa na spacer.
Spojrzała na Arnulfa jeszcze raz.
Patrzył na Arnulfa wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spoglądam na Arnulfa.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArnulfemA sytuacja z Arnulfem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Pracuję razem z Arnulfem.
Siedzieliśmy z Arnulfem na ławce w parku.
Obie z Arnulfem postawiłyśmy na zmiany.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Arnulfem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArnulfieMyślałam cały czas tylko o Arnulfie.
Artykuł o Arnulfie wywołał burzę w mediach.
Dziś napiszę o Arnulfie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Arnulfie.
Kiedyś chciałam napisać o Arnulfie.

Wołacz:
(hej!)
ArnulfieDziękuję Arnulfie za rozmowę!
Arnulfie! Wróć do mnie!
Arnulfie! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Arnulfie!
Dobry wieczór Arnulfie!