Odmiana imienia Arnoldunia przez przypadki

Arnoldunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arnoldunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arnolduni

Celownik
(komu? czemu?):Arnolduni

Biernik
(kogo? co?):Arnoldunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arnoldunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arnolduni

Wołacz
(hej!):Arnolduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArnolduniaDla mnie było już jasne, ze Arnoldunia umiera.
W domu Arnoldunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Arnoldunia zostaje z nami.
Na drugie imię mam Arnoldunia.
Arnoldunia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArnolduniTata Arnolduni sam opatrzył mi nogę.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Arnolduni.
Serce Arnolduni stanęło na moment.
W słuchawce usłyszałam głos Arnolduni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Arnolduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArnolduniCoś muszę Arnolduni powiedzieć, stoi i czeka.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Arnolduni coś się stało.
Mam nadzieję, że Arnolduni również się podoba.
Zostawiam Arnolduni karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Arnolduni miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
ArnoldunięSpojrzał na Arnoldunię z zaciekawieniem.
Na Arnoldunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Arnoldunię po włosach.
Patrzył na Arnoldunię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Arnoldunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArnolduniąSiedzieliśmy z Arnoldunią na kanapie.
Ja z Arnoldunią chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Arnoldunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Arnoldunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój z Arnoldunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArnolduniRozmawiam o Arnolduni.
Powiedz mi, co myślisz o Arnolduni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Arnolduni.
W powrotnej drodze myślał o Arnolduni.
Myślałam cały czas tylko o Arnolduni.

Wołacz:
(hej!)
ArnolduniuHej Arnolduniu!
Arnolduniu! Uważaj!
Arnolduniu! Wróć do mnie!
Witaj Arnolduniu!
Dzień dobry Arnolduniu!