Odmiana imienia Arnolda przez przypadki

Arnolda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arnolda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arnoldy

Celownik
(komu? czemu?):Arnoldzie

Biernik
(kogo? co?):Arnoldę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arnoldą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arnoldzie

Wołacz
(hej!):Arnoldo!

Przykłady deklinacji imienia Arnolda” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Arnolda

Dla mnie było już jasne, ze Arnolda umiera.
Arnolda tego nie widzi.
Arnolda chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Arnolda wyjdzie ze szpitala.
Co robi Arnolda?

Dopełniacz (kogo? czego?): Arnoldy

Arnoldy siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tato Arnoldy produkował abażury.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Arnoldy.
Postanowiłam zadzwonić do Arnoldy.
Jadę do Arnoldy.

Celownik (komu? czemu?): Arnoldzie

Rozalia z troską przyglądała się Arnoldzie.
Napisałem wiersz dzięki Arnoldzie.
Tym razem nie damy Arnoldzie dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Arnoldzie coś się stało.
Opowiadam Arnoldzie o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Arnoldę

Spoglądam na Arnoldę.
Oszołomienie spadło teraz na Arnoldę i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Arnoldę.
Patrzy na Arnoldę wyczekująco.
Arnoldę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik (z kim? z czym?): Arnoldą

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Arnoldą.
Karolina miała się spotkać z Arnoldą przed szkołą.
Idę na spacer z Arnoldą.
Obie z Arnoldą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zobacz wywiad z Arnoldą oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik (o kim? o czym?): Arnoldzie

Związana jest z nią legenda o Arnoldzie.
Dobrze, że wspomniałeś o Arnoldzie.
Pamiętajmy o Arnoldzie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Arnoldzie.
Myślał o Arnoldzie i o swoim życiu.

Wołacz (hej!): Arnoldo

Dzień dobry Arnoldo!
Arnoldo! Uważaj!
Dobry wieczór Arnoldo!
Arnoldo! Gdzie jesteś?
Arnoldo! Wróć do mnie!