Odmiana imienia Arminuś przez przypadki

Arminuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arminuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arminusia

Celownik
(komu? czemu?):Arminusiowi

Biernik
(kogo? co?):Arminusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arminusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arminusiu

Wołacz
(hej!):Arminusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArminuśArminuś tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Arminuś umiera.
Dobrze, że Arminuś grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Arminuś.
Autorem niniejszego tekstu jest Arminuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArminusiaNa korytarzu blisko pokoju Arminusia stało kilka osób.
Serce Arminusia stanęło na moment.
Rodzina Arminusia wyprowadziła się.
Tymczasem zauważyłam wpis Arminusia kilka dni temu.
Przedwczoraj były urodziny Arminusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArminusiowiSłoik z kawą wyleciał Arminusiowi z rąk.
Zszedłem z drogi Arminusiowi i usiadłem w fotelu.
Kupiłem Arminusiowi magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Arminusiowi.
Mam nadzieję, że Arminusiowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
ArminusiaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Arminusia.
Spojrzałam na Arminusia.
Zdjęcie przesłane przez Arminusia.
Spojrzałam na Arminusia jak dopisuje kolejne literki.
W końcu obudzili Arminusia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArminusiemPrzez chwilę oboje z Arminusiem patrzyli na siebie.
Sprzątam pokój z Arminusiem.
Zostanę tu tylko z Arminusiem i chłopakami.
Siedzieliśmy z Arminusiem przy basenie.
Wczoraj wracamy z Arminusiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArminusiuWięcej o Arminusiu znajdziecie na naszej stronie.
A o Arminusiu to i słowa rzec nie umiał.
Hipnotyzująca powieść o Arminusiu i płatnym mordercy.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Arminusiu.
Pamiętajmy o Arminusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
ArminusiuDobranoc Arminusiu!
Witaj Arminusiu!
Dobry wieczór Arminusiu!
Gdzie jesteś Arminusiu!?
Dzień dobry Arminusiu!