Odmiana imienia Arminka przez przypadki

Arminka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arminka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arminki

Celownik
(komu? czemu?):Armince

Biernik
(kogo? co?):Arminkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arminką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Armince

Wołacz
(hej!):Arminko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArminkaDobrze, że Arminka grzecznie śpi.
W domu Arminka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Arminka.
Arminka chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Arminka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArminkiRodzina Arminki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Arminki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Arminki.
Zaproszenia na urodziny Arminki są gotowe.
Pożyczę od Arminki samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArminceTym razem nie damy Armince dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Armince.
Co tej Armince po głowie chodzi?
Korzysta z okazji, by wyznać Armince miłość.
Rozalia z troską przyglądała się Armince.

Biernik:
(kogo? co?)
ArminkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Arminkę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Arminkę bardzo przyjaźnie.
Przed sesją zapytałam Arminkę co lubi.
Kacper patrzył na Arminkę ze zdumieniem.
Spojrzałem znacząco na Arminkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArminkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Arminką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Arminką.
Razem z Arminką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dorota spotkała się z Arminką.
Śpiewam z Arminką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArminceNo a teraz trochę więcej o Armince.
To jest pieśń o Armince.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Armince.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Armince.
Przez chwilę pomyślałam o Armince.

Wołacz:
(hej!)
ArminkoDobranoc Arminko!
Dzień dobry Arminko!
Witaj Arminko!
Arminko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Arminko!