Odmiana imienia Armina przez przypadki

Armina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Armina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arminy

Celownik
(komu? czemu?):Arminie

Biernik
(kogo? co?):Arminę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arminą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arminie

Wołacz
(hej!):Armino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArminaDobrze, że Armina grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Armina już tu jest.
Armina odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Armina nie umie grać na gitarze.
Armina chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArminyPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Arminy.
Postanowiłam zadzwonić do Arminy.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Arminy słychać.
Zaproszenia na urodziny Arminy są gotowe.
Najbardziej polubiłam ojca Arminy.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArminiePowiedz wszystkim i Arminie, że nic mi nie jest.
Oddaję Arminie list.
Tym razem nie damy Arminie dojść do głosu.
Chciałam szybko pochwalić się Arminie.
Kto wie, może Arminie wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
ArminęPatrzył na Arminę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Arminę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Doprowadził tym Arminę do stanu bliskiego apopleksji.
Przed sesją zapytałam Arminę co lubi.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Arminę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArminąObie z Arminą postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Arminą zrobiłyśmy obiad.
Byliśmy z Arminą na jarmarku.
Razem z Arminą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Arminą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArminiePowiedz mi, co myślisz o Arminie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Arminie.
Artykuł o Arminie wywołał burzę w mediach.
Powoli spełniam swoje marzenia o Arminie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Arminie.

Wołacz:
(hej!)
ArminoArmino! Wróć do mnie!
Armino! Gdzie jesteś?
Dziękuję Armino za rozmowę!
Dobry wieczór Armino!
Witaj Armino!