Odmiana imienia Arletusia przez przypadki

Arletusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arletusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arletusię

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arletusi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arletusi

Wołacz
(hej!):Arletusi!

Przykłady odmiany imienia Arletusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Arletusia

W domu Arletusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Arletusia umiera.
Mam na imię Arletusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Arletusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Arletusia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Arletusię

Serce Arletusię stanęło na moment.
W sobotę są urodziny Arletusię.
Dziadek Arletusię w tym czasie miał chorą rękę.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Arletusię.
Nie ma Arletusię.

Celownik (komu? czemu?):

wpadły w ucho słowa piosenki.
Ten nie pozostał dłużny .
Przyglądam się .
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację .

Biernik (kogo? co?):

Obserwuję bardzo uważnie.
natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzy na wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Arletusi

Jadę na wycieczkę razem z Arletusi.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Arletusi.
Ja z Arletusi chcemy się przebrać za wampiry.
Zostaliśmy z Arletusi w salonie sami.
Obie z Arletusi miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Arletusi

Mowa oczywiście o Arletusi.
Pamiętajmy o Arletusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kto dziś pamięta o Arletusi.
Piszę o Arletusi.
Przez chwilę pomyślałam o Arletusi.

Wołacz (hej!): Arletusi

Hej Arletusi!
Dzień dobry Arletusi!
Witaj Arletusi!
Dziękuję Arletusi za rozmowę!
Arletusi! Uważaj!