Jak odmienić imię Arletusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Arletusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Arletusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Arletusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Arletusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Arletusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Arletusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Arletusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Arletusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Arletusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Arletusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Arletusia.