Odmiana imienia Arethulka przez przypadki

Arethulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arethulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arethulki

Celownik
(komu? czemu?):Arethulce

Biernik
(kogo? co?):Arethulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arethulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arethulce

Wołacz
(hej!):Arethulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArethulkaJa i Arethulka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dopiero do mnie dotarło, że Arethulka już tu jest.
Autorem artykułu jest Arethulka.
Mam na imię Arethulka.
Arethulka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArethulkiTata Arethulki sam opatrzył mi nogę.
Dla Arethulki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Uroda Arethulki miała potężną moc.
Szukałem linków do strony Arethulki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Arethulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArethulceArethulce wpadły w ucho słowa piosenki.
Co tej Arethulce po głowie chodzi?
Proszę Arethulce nie dokuczać!
Korzysta z okazji, by wyznać Arethulce miłość.
Zerwał jabłko i podał je Arethulce.

Biernik:
(kogo? co?)
ArethulkęNa Arethulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
W końcu obudzili Arethulkę, żeby ich ratował.
W Arethulkę nagle coś wstąpiło.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Arethulkę.
Nieśmiało gładzi Arethulkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArethulkąJa z Arethulką chcemy się przebrać za wampiry.
Wczoraj wracamy z Arethulką od lekarza.
Weekend spędzony z Arethulką był przesympatyczny.
Przez chwilę oboje z Arethulką patrzyli na siebie.
Ja z Arethulką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArethulceA przecież nikt inaczej o Arethulce nie pisał.
Przy Arethulce zapomniałem o wszystkim.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Arethulce.
W powrotnej drodze myślał o Arethulce.
Powiedz mi, co myślisz o Arethulce.

Wołacz:
(hej!)
ArethulkoArethulko! Uważaj!
Witaj Arethulko!
Arethulko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Arethulko!
Dzień dobry Arethulko!