Odmiana imienia Aretha przez przypadki

Aretha imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aretha

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arethy

Celownik
(komu? czemu?):Aretsze

Biernik
(kogo? co?):Arethę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arethą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aretsze

Wołacz
(hej!):Aretho!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArethaGdzie jest Aretha?
Aretha wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Aretha.
W domu Aretha często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Aretha umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArethyNie mogę się otrząsnąć po odejściu Arethy.
Rodzina Arethy wyprowadziła się.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Arethy.
W sobotę są urodziny Arethy.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Arethy.

Celownik:
(komu? czemu?)
AretszeOpowiedziałam Aretsze o przykrości która mnie spotkała.
Zaproponowałem Aretsze dwa tematy.
Chciałam szybko pochwalić się Aretsze.
Aretsze wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Aretsze mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
ArethęW końcu obudzili Arethę, żeby ich ratował.
Spojrzała na Arethę jeszcze raz.
Spojrzał na Arethę i uśmiechnął się.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Arethę.
Czekałam na Arethę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArethąWczoraj wracamy z Arethą od lekarza.
Siedzieliśmy z Arethą na ławce w parku.
Rozmawiam z Arethą.
Pracuję z Arethą.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Arethą na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AretszePrzez chwilę pomyślałam o Aretsze.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Aretsze.
Kiedyś tam chciałam napisać o Aretsze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Aretsze.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Aretsze.

Wołacz:
(hej!)
ArethoCześć Aretho!
Hej Aretho!
Dobry wieczór Aretho!
Aretho! Uważaj!
Witaj Aretho!