Odmiana imienia Anzelmusia przez przypadki

Anzelmusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anzelmusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anzelmusi

Celownik
(komu? czemu?):Anzelmusi

Biernik
(kogo? co?):Anzelmusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anzelmusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anzelmusi

Wołacz
(hej!):Anzelmusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnzelmusiaNa drugie imię mam Anzelmusia.
Jutro Anzelmusia wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Anzelmusia umiera.
Za chwilę wróci Anzelmusia z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Anzelmusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnzelmusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Anzelmusi słychać.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Anzelmusi.
Rodzina Anzelmusi zginęła w wypadku samochodowym.
Na korytarzu blisko pokoju Anzelmusi stało kilka osób.
Jadę do Anzelmusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnzelmusiZerwał jabłko i podał je Anzelmusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Anzelmusi.
Anzelmusi włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Anzelmusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Anzelmusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
AnzelmusięZdjęcie przesłane przez Anzelmusię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Anzelmusię.
Anzelmusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Doprowadził tym Anzelmusię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Anzelmusię jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnzelmusiąZostanę tu tylko z Anzelmusią i chłopakami.
Pracuję z Anzelmusią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Anzelmusią.
Byliśmy z Anzelmusią na jarmarku.
Siedzieliśmy z Anzelmusią przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnzelmusiTen wiersz jest o Anzelmusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Anzelmusi.
Powiedz mi, co myślisz o Anzelmusi.
Zapraszam na film dokumentalny o Anzelmusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Anzelmusi.

Wołacz:
(hej!)
AnzelmusiuAnzelmusiu! Uważaj!
Anzelmusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Anzelmusiu!
Anzelmusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Anzelmusiu!