Odmiana imienia Anulka przez przypadki

Anulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anulki

Celownik
(komu? czemu?):Anulce

Biernik
(kogo? co?):Anulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anulce

Wołacz
(hej!):Anulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnulkaMa na imię Anulka.
Anulka tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Anulka umiera.
W domu Anulka często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Anulka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnulkiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Anulki.
Przedwczoraj były urodziny Anulki.
Od razu zobaczyła ich mama Anulki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Anulki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Anulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnulceZszedłem z drogi Anulce i usiadłem w fotelu.
Kupiłem Anulce magnes na lodówkę.
Zostawiam Anulce karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Anulce.
Mama przyznała rację Anulce.

Biernik:
(kogo? co?)
AnulkęKawę kupioną przez Anulkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
O jego personalia miałam spytać Anulkę prywatnie.
Oszołomienie spadło teraz na Anulkę i na moment odebrało mu wigor.
Doprowadził tym Anulkę do stanu bliskiego apopleksji.
Przed sesją zapytałam Anulkę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnulkąDwa dni temu miałam z Anulką śmieszną przygodę.
Ja z Anulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Karolina miała się spotkać z Anulką przed szkołą.
Byliśmy z Anulką na jarmarku.
Razem z Anulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnulceZastanawiał się dlaczego wspomniał o Anulce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Anulce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Anulce.
Przy Anulce zapomniałem o wszystkim.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Anulce.

Wołacz:
(hej!)
AnulkoAnulko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Anulko!
Dzień dobry Anulko!
Hej Anulko!
Dziękuję Anulko za rozmowę!