Odmiana imienia Antoniuszek przez przypadki

Antoniuszek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antoniuszek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antoniuszka

Celownik
(komu? czemu?):Antoniuszkowi

Biernik
(kogo? co?):Antoniuszka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antoniuszkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antoniuszku

Wołacz
(hej!):Antoniuszku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AntoniuszekAutorem artykułu jest Antoniuszek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Antoniuszek.
Antoniuszek chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Antoniuszek?
Moje drugie imię to właśnie Antoniuszek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AntoniuszkaRodzina Antoniuszka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Zostało sto dni do narodzin Antoniuszka.
Dla Antoniuszka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Wysyłam list do Antoniuszka.
Piszę list do Antoniuszka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AntoniuszkowiZerwał jabłko i podał je Antoniuszkowi.
Oddaję Antoniuszkowi list.
Daję Antoniuszkowi, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Antoniuszkowi i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Antoniuszkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AntoniuszkaSpojrzała na Antoniuszka jeszcze raz.
Popatrzyłam na Antoniuszka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Antoniuszka w wymownym geście.
Czekałam na Antoniuszka w kawiarni.
Spojrzałam na Antoniuszka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AntoniuszkiemSiedzieliśmy z Antoniuszkiem na ławce w parku.
Powinnam jednak pojechać z Antoniuszkiem.
Sprzątam pokój razem z Antoniuszkiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Antoniuszkiem na krytym basenie.
Sprzątam pokój z Antoniuszkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AntoniuszkuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Antoniuszku.
Wspominam o Antoniuszku.
Kto dziś pamięta o Antoniuszku.
Wszyscy dyskutują o Antoniuszku.
Warto także pomyśleć chwilę o Antoniuszku.

Wołacz:
(hej!)
AntoniuszkuAntoniuszku! Wróć do mnie!
Dziękuję Antoniuszku za rozmowę!
Antoniuszku! Gdzie jesteś?
Hej Antoniuszku!
Gdzie jesteś Antoniuszku!?