Odmiana imienia Antoniusz przez przypadki

Antoniusz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antoniusz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antoniusza

Celownik
(komu? czemu?):Antoniuszowi

Biernik
(kogo? co?):Antoniusza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antoniuszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antoniuszu

Wołacz
(hej!):Antoniuszu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Antoniuszowie, Antoniusze

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antoniuszów

Celownik
(komu? czemu?):Antoniuszom

Biernik
(kogo? co?):Antoniuszów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antoniuszami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antoniuszach

Wołacz
(hej!):Antoniuszowie, Antoniusze!

Przykłady deklinacji imienia Antoniusz” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Antoniusz

Dobrze, że Antoniusz grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Antoniusz.
Antoniusz nie umie grać na gitarze.
W domu Antoniusz często urządza rodzicom pokazy mody.
Antoniusz chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz (kogo? czego?): Antoniusza

Tata Antoniusza poszedł otworzyć drzwi.
Rodzina Antoniusza zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Antoniusza sam opatrzył mi nogę.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Antoniusza.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Antoniusza.

Celownik (komu? czemu?): Antoniuszowi

Dopiero teraz zrozumiałem, że Antoniuszowi coś się stało.
Rozalia z troską przyglądała się Antoniuszowi.
Napisałem wiersz dzięki Antoniuszowi.
Chciałam szybko pochwalić się Antoniuszowi.
Zostawiam Antoniuszowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik (kogo? co?): Antoniusza

Podchodzi, całuje Antoniusza i idzie do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Antoniusza.
Popatrzyłam na Antoniusza przekonana, że zacznie mówić dalej.
W Antoniusza nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Antoniusza wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Antoniuszem

Oboje z Antoniuszem wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję z Antoniuszem.
Powinnam jednak pojechać z Antoniuszem.
Weekend spędzony z Antoniuszem był przesympatyczny.
Obie z Antoniuszem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Antoniuszu

Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Antoniuszu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Antoniuszu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Antoniuszu.
Kto dziś pamięta o Antoniuszu.
A o Antoniuszu to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz (hej!): Antoniuszu

Antoniuszu! Uważaj!
Antoniuszu! Wróć do mnie!
Dziękuję Antoniuszu za rozmowę!
Antoniuszu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Antoniuszu!?