Odmiana imienia Antoninek przez przypadki

Antoninek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antoninek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antoninka

Celownik
(komu? czemu?):Antoninkowi

Biernik
(kogo? co?):Antoninka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antoninkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antoninku

Wołacz
(hej!):Antoninku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AntoninekZa chwilę wróci Antoninek z lasu.
Dziś Antoninek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Antoninek wraca do domu.
Co robi Antoninek?
Jeśli jednak przegrasz, Antoninek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AntoninkaMuszę pochwalić pomysł Antoninka.
Szukałem linków do strony Antoninka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Antoninka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Antoninka.
W sobotę są urodziny Antoninka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AntoninkowiZostawiam Antoninkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Antoninkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Słoik z kawą wyleciał Antoninkowi z rąk.
Antoninkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Coś muszę Antoninkowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AntoninkaPatrzy na Antoninka wyczekująco.
Pożegnali w końcu Antoninka i wyszli razem.
Spojrzał na Antoninka i uśmiechnął się.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Antoninka.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Antoninka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AntoninkiemObie z Antoninkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Antoninkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozmawiam z Antoninkiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Antoninkiem.
Pracuję z Antoninkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AntoninkuPrzynajmniej tak myślał tata o Antoninku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Antoninku.
Wspominam o Antoninku.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Antoninku.
Powiedz mi, co myślisz o Antoninku.

Wołacz:
(hej!)
AntoninkuWitaj Antoninku!
Dobranoc Antoninku!
Dzień dobry Antoninku!
Gdzie jesteś Antoninku!?
Hej Antoninku!