Odmiana imienia Antoniś przez przypadki

Antoniś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antoniś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antonisia

Celownik
(komu? czemu?):Antonisiowi

Biernik
(kogo? co?):Antonisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antonisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antonisiu

Wołacz
(hej!):Antonisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AntoniśGdzie jest Antoniś?
Co robi Antoniś?
Dobrze, że Antoniś grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Antoniś.
Autorem niniejszego tekstu jest Antoniś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AntonisiaKrótki filmik przedstawiający braciszka Antonisia.
Serce Antonisia stanęło na moment.
Tata Antonisia poszedł otworzyć drzwi.
Dla Antonisia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Szkoda że Antonisia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
AntonisiowiKorzysta z okazji, by wyznać Antonisiowi miłość.
Od początku próbujemy pomóc Antonisiowi.
Przyglądam się Antonisiowi.
Słoik z kawą wyleciał Antonisiowi z rąk.
Oddaję Antonisiowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
AntonisiaNieśmiało gładzi Antonisia po włosach.
Spojrzał na Antonisia i uśmiechnął się.
Antonisia zaczęło to nieco irytować.
Podchodzi, całuje Antonisia i idzie do wyjścia.
Patrzy na Antonisia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AntonisiemJa z Antonisiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozmawiam z Antonisiem.
Zginął w pojedynku z Antonisiem.
Oboje z Antonisiem wybuchliśmy śmiechem.
Obie z Antonisiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AntonisiuArtykuł o Antonisiu wywołał burzę w mediach.
Myślał o Antonisiu i o swoim życiu.
Bardzo fajny blog o Antonisiu.
Pamiętajmy o Antonisiu i jej rodzinie.
Śpiewam o Antonisiu.

Wołacz:
(hej!)
AntonisiuDobranoc Antonisiu!
Gdzie jesteś Antonisiu!?
Dobry wieczór Antonisiu!
Cześć Antonisiu!
Antonisiu! Wróć do mnie!