Odmiana imienia Anterek przez przypadki

Anterek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anterek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anterka

Celownik
(komu? czemu?):Anterkowi

Biernik
(kogo? co?):Anterka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anterkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anterku

Wołacz
(hej!):Anterku!

Przykłady deklinacji imienia Anterek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Anterek

Mam na imię Anterek.
Ja i Anterek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Anterek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Anterek tego nie widzi.
Co robi Anterek?

Dopełniacz (kogo? czego?): Anterka

Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Anterka.
Zbieramy na nowy wózek dla Anterka.
Na korytarzu blisko pokoju Anterka stało kilka osób.
Anterka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tymczasem zauważyłam wpis Anterka kilka dni temu.

Celownik (komu? czemu?): Anterkowi

Chciałam szybko pochwalić się Anterkowi.
Dzięki Anterkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Daję Anterkowi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Anterkowi.
Ten nie pozostał dłużny Anterkowi.

Biernik (kogo? co?): Anterka

W końcu obudzili Anterka, żeby ich ratował.
W Anterka nagle coś wstąpiło.
Anterka zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Anterka.
Kawę kupioną przez Anterka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Anterkiem

Wczoraj wracamy z Anterkiem od lekarza.
Weekend spędzony z Anterkiem był przesympatyczny.
Zobacz wywiad z Anterkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój z Anterkiem.
Dwa dni temu miałam z Anterkiem śmieszną przygodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Anterku

Pamiętajmy o Anterku i jej rodzinie.
Dzisiaj chciałam napisać o Anterku.
A o Anterku to i słowa rzec nie umiał.
Wszyscy dyskutują o Anterku.
Śpiewam o Anterku.

Wołacz (hej!): Anterku

Dobranoc Anterku!
Hej Anterku!
Dzień dobry Anterku!
Anterku! Wróć do mnie!
Witaj Anterku!