Odmiana imienia Anterek przez przypadki

Anterek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anterek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anterka

Celownik
(komu? czemu?):Anterkowi

Biernik
(kogo? co?):Anterka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anterkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anterku

Wołacz
(hej!):Anterku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnterekMam na imię Anterek.
Ja i Anterek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Anterek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Anterek tego nie widzi.
Co robi Anterek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnterkaPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Anterka.
Zbieramy na nowy wózek dla Anterka.
Na korytarzu blisko pokoju Anterka stało kilka osób.
Anterka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tymczasem zauważyłam wpis Anterka kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnterkowiChciałam szybko pochwalić się Anterkowi.
Dzięki Anterkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Daję Anterkowi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Anterkowi.
Ten nie pozostał dłużny Anterkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AnterkaW końcu obudzili Anterka, żeby ich ratował.
W Anterka nagle coś wstąpiło.
Anterka zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Anterka.
Kawę kupioną przez Anterka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnterkiemWczoraj wracamy z Anterkiem od lekarza.
Weekend spędzony z Anterkiem był przesympatyczny.
Zobacz wywiad z Anterkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój z Anterkiem.
Dwa dni temu miałam z Anterkiem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnterkuPamiętajmy o Anterku i jej rodzinie.
Dzisiaj chciałam napisać o Anterku.
A o Anterku to i słowa rzec nie umiał.
Wszyscy dyskutują o Anterku.
Śpiewam o Anterku.

Wołacz:
(hej!)
AnterkuDobranoc Anterku!
Hej Anterku!
Dzień dobry Anterku!
Anterku! Wróć do mnie!
Witaj Anterku!