Odmiana imienia Aniulka przez przypadki

Aniulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aniulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Aniulką

Biernik
(kogo? co?):Aniulki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Aniulce!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AniulkaAniulka nie umie śpiewać.
Aniulka tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Aniulka zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Aniulka.
W domu Aniulka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry .
Przed sobą ujrzałam rękę .
Zostało sto dni do narodzin .
Przed domem zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
AniulkąDzięki Aniulką święta nabrały nowego wymiaru.
Zerwał jabłko i podał je Aniulką.
Nie wiem, co powiedzieć Aniulką.
Powiedz wszystkim i Aniulką, że nic mi nie jest.
Aniulką wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
AniulkiSpojrzałam na Aniulki.
Przed sesją zapytałam Aniulki co lubi.
Patrzył na Aniulki wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Pożegnali w końcu Aniulki i wyszli razem.
Czekałam na Aniulki w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Sprzątam pokój z .
Razem z przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Razem z podążyłam na górne piętro za blondynką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
W powrotnej drodze myślał o .
Dyskutuję o .
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .
Chciałbym być teraz przy .
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o .

Wołacz:
(hej!)
AniulceAniulce! Uważaj!
Aniulce! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Aniulce!?
Hej Aniulce!
Dzień dobry Aniulce!