Odmiana imienia Aniulka przez przypadki

Aniulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aniulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aniulki

Celownik
(komu? czemu?):Aniulce

Biernik
(kogo? co?):Aniulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aniulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aniulce

Wołacz
(hej!):Aniulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AniulkaAniulka nie umie śpiewać.
Aniulka tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Aniulka zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Aniulka.
W domu Aniulka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AniulkiSzkoda że Aniulki prawie że w ogóle nie ma.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Aniulki.
Przed sobą ujrzałam rękę Aniulki.
Zostało sto dni do narodzin Aniulki.
Przed domem Aniulki zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
AniulceDzięki Aniulce święta nabrały nowego wymiaru.
Zerwał jabłko i podał je Aniulce.
Nie wiem, co powiedzieć Aniulce.
Powiedz wszystkim i Aniulce, że nic mi nie jest.
Aniulce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
AniulkęSpojrzałam na Aniulkę.
Przed sesją zapytałam Aniulkę co lubi.
Patrzył na Aniulkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Pożegnali w końcu Aniulkę i wyszli razem.
Czekałam na Aniulkę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AniulkąSprzątam pokój z Aniulką.
Razem z Aniulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Aniulką postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Aniulką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Aniulką na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AniulceW powrotnej drodze myślał o Aniulce.
Dyskutuję o Aniulce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Aniulce.
Chciałbym być teraz przy Aniulce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Aniulce.

Wołacz:
(hej!)
AniulkoAniulko! Uważaj!
Aniulko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Aniulko!?
Hej Aniulko!
Dzień dobry Aniulko!