Odmiana imienia Anitusia przez przypadki

Anitusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anitusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anitusi

Celownik
(komu? czemu?):Anitusi

Biernik
(kogo? co?):Anitusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anitusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anitusi

Wołacz
(hej!):Anitusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnitusiaAnitusia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Anitusia zostaje z nami.
Anitusia wraca do domu.
Dobrze, że Anitusia grzecznie śpi.
Ma na imię Anitusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnitusiUroda Anitusi miała potężną moc.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Anitusi.
Pożyczę od Anitusi samochód i możemy jechać.
Przyglądałam się dłoniom Anitusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Anitusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnitusiPowiedz wszystkim i Anitusi, że nic mi nie jest.
Tym razem nie damy Anitusi dojść do głosu.
Napisałem wiersz dzięki Anitusi.
Anitusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Anitusi.

Biernik:
(kogo? co?)
AnitusięAnitusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widzę Anitusię.
Odprowadziłam Anitusię do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Anitusię.
Przed wejściem spotkaliśmy Anitusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnitusiąZakończyliśmy edycję kwietniową z Anitusią.
Wieczorem z Anitusią znowu idziemy na spacer.
Jadę z Anitusią na dyskotekę.
Pracuję z Anitusią.
Razem z Anitusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnitusiPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Anitusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Anitusi.
Bardzo fajny blog o Anitusi.
Nie wspomniałem na początku o Anitusi.
Myślę o Anitusi.

Wołacz:
(hej!)
AnitusiuAnitusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Anitusiu!
Dziękuję Anitusiu za rozmowę!
Anitusiu! Wróć do mnie!
Anitusiu! Gdzie jesteś?