Odmiana imienia Anitunia przez przypadki

Anitunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anitunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anituni

Celownik
(komu? czemu?):Anituni

Biernik
(kogo? co?):Anitunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anitunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anituni

Wołacz
(hej!):Anituniu!

Przykłady odmiany imienia Anitunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Anitunia

Autorem artykułu jest Anitunia.
Anitunia chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Anitunia.
Jutro Anitunia wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Anitunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Anituni

Muszę pochwalić pomysł Anituni.
W słuchawce usłyszałam głos Anituni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Anituni.
Ręka Anituni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Anituni zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik (komu? czemu?): Anituni

Musiałam się zwierzyć Anituni.
Zerwał jabłko i podał je Anituni.
Co tej Anituni po głowie chodzi?
Zostawiam Anituni karteczkę i już mnie nie ma.
Oddaję Anituni list.

Biernik (kogo? co?): Anitunię

W Anitunię nagle coś wstąpiło.
Spojrzałem znacząco na Anitunię.
Patrzył na Anitunię z pełnym zgrozy podziwem.
Przeprosiłam Anitunię i poszłam dalej.
Widzę Anitunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Anitunią

Weekend spędzony z Anitunią był przesympatyczny.
Śpiewam z Anitunią.
Oboje z Anitunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Anitunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Anitunią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Anituni

Anna sama już nie wie, co myśleć o Anituni.
Dobrze, że wspomniałeś o Anituni.
No a teraz trochę więcej o Anituni.
Przynajmniej tak myślał tata o Anituni.
Marzę o Anituni.

Wołacz (hej!): Anituniu

Anituniu! Wróć do mnie!
Anituniu! Gdzie jesteś?
Hej Anituniu!
Cześć Anituniu!
Dobry wieczór Anituniu!