Odmiana imienia Anitulka przez przypadki

Anitulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anitulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anitulki

Celownik
(komu? czemu?):Anitulce

Biernik
(kogo? co?):Anitulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anitulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anitulce

Wołacz
(hej!):Anitulko!

Przykłady deklinacji imienia Anitulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Anitulka

Moje drugie imię to właśnie Anitulka.
Anitulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Anitulka.
Autorem niniejszego tekstu jest Anitulka.
Jutro Anitulka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Anitulki

Anitulki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Anitulki.
Przez cały dzień czułam wzrok Anitulki na sobie.
W sobotę są urodziny Anitulki.
Dla Anitulki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik (komu? czemu?): Anitulce

Tym razem nie damy Anitulce dojść do głosu.
Dzięki Anitulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Anitulce.
Słoik z kawą wyleciał Anitulce z rąk.
Korzysta z okazji, by wyznać Anitulce miłość.

Biernik (kogo? co?): Anitulkę

Anitulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Obserwuję Anitulkę bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Anitulkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Anitulkę z zaciekawieniem.
Przyniesiona przez Anitulkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik (z kim? z czym?): Anitulką

Zakończyliśmy edycję kwietniową z Anitulką.
Jadę na wycieczkę razem z Anitulką.
Powinnam jednak pojechać z Anitulką.
Siedzieliśmy z Anitulką na kanapie.
Razem z Anitulką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik (o kim? o czym?): Anitulce

Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Anitulce.
Przynajmniej tak myślał tata o Anitulce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Anitulce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Anitulce.
Piszę o Anitulce.

Wołacz (hej!): Anitulko

Anitulko! Gdzie jesteś?
Cześć Anitulko!
Anitulko! Uważaj!
Dobranoc Anitulko!
Hej Anitulko!