Odmiana imienia Aniteczka przez przypadki

Aniteczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aniteczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aniteczki

Celownik
(komu? czemu?):Aniteczce

Biernik
(kogo? co?):Aniteczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aniteczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aniteczce

Wołacz
(hej!):Aniteczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AniteczkaNa drugie imię mam Aniteczka.
Gdzie jest Aniteczka?
Ma na imię Aniteczka.
Moje drugie imię to właśnie Aniteczka.
Dobrze, że Aniteczka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AniteczkiRozalia podeszła do Aniteczki.
Aniteczki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Nie lubię Aniteczki.
Uroda Aniteczki miała potężną moc.
Dziadek Aniteczki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
AniteczceOczywiście każdy przyzna rację Aniteczce.
Aniteczce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Aniteczce i usiadłem w fotelu.
Ja na pewno przekaże swój procent Aniteczce.
Aniteczce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
AniteczkęDoprowadził tym Aniteczkę do stanu bliskiego apopleksji.
Obserwuję Aniteczkę bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Aniteczkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
W Aniteczkę nagle coś wstąpiło.
Na Aniteczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AniteczkąByliśmy z Aniteczką na jarmarku.
Jadę na wycieczkę razem z Aniteczką.
Powinnam jednak pojechać z Aniteczką.
Weekend spędzony z Aniteczką był przesympatyczny.
Ja z Aniteczką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AniteczceRozmawiam o Aniteczce.
Czasami myślę sobie o Aniteczce.
Kilka słów od autora materiału o Aniteczce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Aniteczce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Aniteczce.

Wołacz:
(hej!)
AniteczkoDzień dobry Aniteczko!
Witaj Aniteczko!
Aniteczko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Aniteczko!
Cześć Aniteczko!