Odmiana imienia Andronek przez przypadki

Andronek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andronek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Andronkowi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andronku

Wołacz
(hej!):Andronka!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Andronkiem

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andronku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andronka

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndronekMa na imię Andronek.
W domu Andronek często urządza rodzicom pokazy mody.
Andronek wraca do domu.
Andronek nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Andronek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Postawa była zupełnie inna.
Krótki filmik przedstawiający braciszka .
Bardzo podoba mi się wypracowanie .
Uroda miała potężną moc.
Szukałem linków do strony .

Celownik:
(komu? czemu?)
AndronkowiRozalia z troską przyglądała się Andronkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Andronkowi.
Daję Andronkowi, to co najlepsze we mnie.
Korzysta z okazji, by wyznać Andronkowi miłość.
Mam nadzieję, że Andronkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
Odprowadziłam do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na .
Lubię .
Kacper patrzył na ze zdumieniem.
Czekałam na w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Jadę z na dyskotekę.
Śpiewam z .
Idę na spacer z .
Dorota spotkała się z .
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndronkuPiszę o Andronku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Andronku.
A o Andronku to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Andronku.
W powrotnej drodze myślał o Andronku.

Wołacz:
(hej!)
AndronkaAndronka! Uważaj!
Dobry wieczór Andronka!
Andronka! Gdzie jesteś?
Dobranoc Andronka!
Cześć Andronka!