Odmiana imienia Androś przez przypadki

Androś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Androś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Androsia

Celownik
(komu? czemu?):Androsiowi

Biernik
(kogo? co?):Androsia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Androsiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Androsiu

Wołacz
(hej!):Androsiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndrośMoje drugie imię to właśnie Androś.
Autorem artykułu jest Androś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Androś.
Dla mnie było już jasne, ze Androś umiera.
Androś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndrosiaProsimy o pomoc dla Androsia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Androsia.
Przyglądałam się dłoniom Androsia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Androsia.
Postanowiłam zadzwonić do Androsia i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndrosiowiCoś muszę Androsiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Daję Androsiowi, to co najlepsze we mnie.
Nie wiem, co powiedzieć Androsiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Androsiowi coś się stało.
Zaproponowałem Androsiowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
AndrosiaObserwuję Androsia bardzo uważnie.
Chwyciła Androsia za rękaw płaszcza.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Androsia.
Postaram się namówić Androsia na spacer.
Androsia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndrosiemJadę na wycieczkę razem z Androsiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Androsiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Androsiem.
Pracuję razem z Androsiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Androsiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndrosiuWięcej o Androsiu znajdziecie na naszej stronie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Androsiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Androsiu.
Pamiętajmy o Androsiu i jej rodzinie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Androsiu.

Wołacz:
(hej!)
AndrosiuAndrosiu! Gdzie jesteś?
Hej Androsiu!
Dobranoc Androsiu!
Dzień dobry Androsiu!
Dobry wieczór Androsiu!