Odmiana imienia Andriczek przez przypadki

Andriczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andriczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andriczka

Celownik
(komu? czemu?):Andriczkowi

Biernik
(kogo? co?):Andriczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andriczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andriczku

Wołacz
(hej!):Andriczku!

Przykłady odmiany imienia Andriczek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Andriczek

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Andriczek.
Gdzie jest Andriczek?
Co robi Andriczek?
Andriczek chce pójść ze mną na spacer.
Andriczek tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Andriczka

Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Andriczka.
Nie lubię Andriczka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Andriczka.
Ręka Andriczka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przed domem Andriczka zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik (komu? czemu?): Andriczkowi

Od początku próbujemy pomóc Andriczkowi.
Andriczkowi oczy błyszczą.
Dzięki Andriczkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Musiałam się zwierzyć Andriczkowi.
Mam nadzieję, że Andriczkowi również się podoba.

Biernik (kogo? co?): Andriczka

Poszłam dalej i wtedy poznałam Andriczka.
Patrzył na Andriczka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spotkałam Andriczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Obserwuję Andriczka bardzo uważnie.
Widzę Andriczka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Andriczkiem

Pracuję z Andriczkiem.
Obie z Andriczkiem postawiłyśmy na zmiany.
Tym razem korespondowałam z Andriczkiem.
Jadę na wycieczkę razem z Andriczkiem.
Wieczorem z Andriczkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Andriczku

Dobrze, że wspomniałeś o Andriczku.
Dyskutuję o Andriczku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Andriczku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Andriczku.
Myślę o Andriczku.

Wołacz (hej!): Andriczku

Andriczku! Uważaj!
Dziękuję Andriczku za rozmowę!
Dobranoc Andriczku!
Gdzie jesteś Andriczku!?
Hej Andriczku!