Odmiana imienia Andriczek przez przypadki

Andriczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andriczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andriczkiem

Celownik
(komu? czemu?):Andriczkowi

Biernik
(kogo? co?):Andriczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andriczka

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndriczekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Andriczek.
Gdzie jest Andriczek?
Co robi Andriczek?
Andriczek chce pójść ze mną na spacer.
Andriczek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndriczkiemPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Andriczkiem.
Nie lubię Andriczkiem.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Andriczkiem.
Ręka Andriczkiem uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przed domem Andriczkiem zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndriczkowiOd początku próbujemy pomóc Andriczkowi.
Andriczkowi oczy błyszczą.
Dzięki Andriczkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Musiałam się zwierzyć Andriczkowi.
Mam nadzieję, że Andriczkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
AndriczkaPoszłam dalej i wtedy poznałam Andriczka.
Patrzył na Andriczka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spotkałam Andriczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Obserwuję Andriczka bardzo uważnie.
Widzę Andriczka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Pracuję z .
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Tym razem korespondowałam z .
Jadę na wycieczkę razem z .
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndriczkaDobrze, że wspomniałeś o Andriczka.
Dyskutuję o Andriczka.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Andriczka.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Andriczka.
Myślę o Andriczka.

Wołacz:
(hej!)
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!
Dobranoc !
Gdzie jesteś !?
Hej !