Odmiana imienia Andri przez przypadki

Andri imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andri

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andriego

Celownik
(komu? czemu?):Andriemu

Biernik
(kogo? co?):Andriego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andrim

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andrim

Wołacz
(hej!):Andri!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndriDziś Andri ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Andri umiera.
Co robi Andri?
Autorem niniejszego tekstu jest Andri.
Andri chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndriegoTata Andriego poszedł otworzyć drzwi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Andriego.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Andriego.
Piszę list do Andriego.
Serce Andriego stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndriemuAndriemu wpadły w ucho słowa piosenki.
Rozalia z troską przyglądała się Andriemu.
Przyglądam się Andriemu.
Od początku próbujemy pomóc Andriemu.
Andriemu oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
AndriegoDoprowadził tym Andriego do stanu bliskiego apopleksji.
Lubię Andriego.
Andriego zaczęło to nieco irytować.
Obserwuję Andriego bardzo uważnie.
Oszołomienie spadło teraz na Andriego i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndrimByliśmy z Andrim na jarmarku.
Idę na spacer z Andrim.
Zginął w pojedynku z Andrim.
Jadę na wycieczkę razem z Andrim.
Karolina miała się spotkać z Andrim przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndrimTeraz chcę napisać parę słów o Andrim.
Dziś napiszę o Andrim.
Kiedyś tam chciałam napisać o Andrim.
A przecież nikt inaczej o Andrim nie pisał.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Andrim.

Wołacz:
(hej!)
AndriGdzie jesteś Andri!?
Andri! Gdzie jesteś?
Cześć Andri!
Dobry wieczór Andri!
Dobranoc Andri!