Odmiana imienia Andreaseczek przez przypadki

Andreaseczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andreaseczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Andreaseczka

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Andreaseczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andreaseczkowi

Celownik
(komu? czemu?):Andreaseczku

Biernik
(kogo? co?):Andreaseczku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andreaseczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndreaseczekJeśli jednak przegrasz, Andreaseczek zostaje z nami.
Andreaseczek nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Andreaseczek.
Moje drugie imię to właśnie Andreaseczek.
Co robi Andreaseczek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Piszę list do .
siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla .
Tym razem prezentujemy wystawę .
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndreaseczkaMama przyznała rację Andreaseczka.
Andreaseczka wpadły w ucho słowa piosenki.
Andreaseczka włosy stanęły dęba na głowie.
Korzysta z okazji, by wyznać Andreaseczka miłość.
Napisałem wiersz dzięki Andreaseczka.

Biernik:
(kogo? co?)
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu i wyszli razem.
Spojrzałam na w wymownym geście.
Spojrzał na i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Oboje z wybuchliśmy śmiechem.
Razem z podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój razem z .
Rozmawiam z .
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
A przecież nikt inaczej o nie pisał.
Kto dziś pamięta o .
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o .
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o .
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Witaj !
! Uważaj!
! Wróć do mnie!
Hej !