Odmiana imienia Amirusia przez przypadki

Amirusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amirusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amirusi

Celownik
(komu? czemu?):Amirusi

Biernik
(kogo? co?):Amirusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amirusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amirusi

Wołacz
(hej!):Amirusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmirusiaNa drugie imię mam Amirusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Amirusia.
Amirusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Amirusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Amirusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmirusiRodzina Amirusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tata Amirusi poszedł otworzyć drzwi.
Zbieramy na nowy wózek dla Amirusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Amirusi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Amirusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmirusiTen nie pozostał dłużny Amirusi.
Napisałem wiersz dzięki Amirusi.
Kto wie, może Amirusi wyjdzie do na dobre.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Amirusi.
Amirusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
AmirusięO jego personalia miałam spytać Amirusię prywatnie.
Spojrzałem znacząco na Amirusię.
Odprowadziłam Amirusię do wyjścia.
Na Amirusię spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Amirusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmirusiąJa z Amirusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Śpiewam z Amirusią.
Jadę z Amirusią na dyskotekę.
Ja z Amirusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Amirusią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmirusiZapraszam na film dokumentalny o Amirusi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Amirusi.
Dyskutuję o Amirusi.
Związana jest z nią legenda o Amirusi.
Mamrotał coś o Amirusi, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
AmirusiuWitaj Amirusiu!
Dziękuję Amirusiu za rozmowę!
Amirusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Amirusiu!
Gdzie jesteś Amirusiu!?