Odmiana imienia Amirka przez przypadki

Amirka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amirki

Celownik
(komu? czemu?):Amirce

Biernik
(kogo? co?):Amirkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amirką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amirce

Wołacz
(hej!):Amirko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmirkaAmirka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Amirka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Amirka.
Dla mnie było już jasne, ze Amirka umiera.
Amirka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmirkiTym razem prezentujemy wystawę Amirki.
Serce Amirki stanęło na moment.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Amirki.
Szkoda że Amirki prawie że w ogóle nie ma.
Tymczasem zauważyłam wpis Amirki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmirceNie wiem, co powiedzieć Amirce.
Opowiadam Amirce o swoich zainteresowaniach.
Musiałam się zwierzyć Amirce.
Zaproponowałem Amirce dwa tematy.
Słoik z kawą wyleciał Amirce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
AmirkęPrzeprosiłam Amirkę i poszłam dalej.
Przyniesiona przez Amirkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Amirkę.
W Amirkę nagle coś wstąpiło.
Na Amirkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmirkąRazem z Amirką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Amirką zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Amirką.
Weekend spędzony z Amirką był przesympatyczny.
Ja z Amirką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmirceZastanawiam się czy powiedzieć mami o Amirce.
Czasami myślę sobie o Amirce.
Kto dziś pamięta o Amirce.
Piszę o Amirce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Amirce.

Wołacz:
(hej!)
AmirkoHej Amirko!
Dzień dobry Amirko!
Dziękuję Amirko za rozmowę!
Cześć Amirko!
Gdzie jesteś Amirko!?