Odmiana imienia Amarantka przez przypadki

Amarantka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amarantka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amarantki

Celownik
(komu? czemu?):Amarantce

Biernik
(kogo? co?):Amarantkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amarantką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amarantce

Wołacz
(hej!):Amarantko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmarantkaJutro Amarantka wyjdzie ze szpitala.
Amarantka ma katar i źle się czuje.
Ja i Amarantka nie wiedziałyśmy, co robić.
Amarantka nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Amarantka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmarantkiRodzina Amarantki zginęła w wypadku samochodowym.
Uroda Amarantki miała potężną moc.
Tata Amarantki poszedł otworzyć drzwi.
Zostało sto dni do narodzin Amarantki.
Postanowiłam zadzwonić do Amarantki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmarantceOpowiedziałam Amarantce o przykrości która mnie spotkała.
Musiałam się zwierzyć Amarantce.
Rozalia z troską przyglądała się Amarantce.
Oczywiście każdy przyzna rację Amarantce.
Nie wiem, co powiedzieć Amarantce.

Biernik:
(kogo? co?)
AmarantkęPrzed sesją zapytałam Amarantkę co lubi.
Widzę Amarantkę.
Doprowadził tym Amarantkę do stanu bliskiego apopleksji.
Amarantkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed wejściem spotkaliśmy Amarantkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmarantkąRazem z Amarantką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wieczorem z Amarantką znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Amarantką na jarmarku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Amarantką.
Razem z Amarantką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmarantceMyślę o Amarantce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Amarantce.
Kiedyś chciałam napisać o Amarantce.
Na koniec parę słów o Amarantce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Amarantce.

Wołacz:
(hej!)
AmarantkoDobry wieczór Amarantko!
Gdzie jesteś Amarantko!?
Amarantko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Amarantko!
Hej Amarantko!