Odmiana imienia Amaranta przez przypadki

Amaranta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amaranta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amaranty

Celownik
(komu? czemu?):Amarancie

Biernik
(kogo? co?):Amarantę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amarantą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amarancie

Wołacz
(hej!):Amaranto!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmarantaJeśli jednak przegrasz, Amaranta zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Amaranta.
Amaranta tego nie widzi.
Ma na imię Amaranta.
Mam na imię Amaranta.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmarantyW domu babci Amaranty od zawsze stał stary zegar.
Ręka Amaranty uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zaproszenia na urodziny Amaranty są gotowe.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Amaranty.
Serce Amaranty stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmarancieDzięki Amarancie święta nabrały nowego wymiaru.
Zostawiam Amarancie karteczkę i już mnie nie ma.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Amarancie.
Proszę Amarancie nie dokuczać!
Powiedz wszystkim i Amarancie, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
AmarantęSpojrzałem znacząco na Amarantę.
Popatrzyłam na Amarantę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Amarantę spłynęła niewymowna ulga.
Amarantę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przyniesiona przez Amarantę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmarantąŚpiewam z Amarantą.
Powinnam jednak pojechać z Amarantą.
Ja z Amarantą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Amarantą.
Razem z Amarantą zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmarancieWięcej o Amarancie znajdziecie na naszej stronie.
Przygotowuje książkę o Amarancie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Amarancie.
Pamiętajmy o Amarancie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Amarancie.

Wołacz:
(hej!)
AmarantoDzień dobry Amaranto!
Amaranto! Gdzie jesteś?
Witaj Amaranto!
Cześć Amaranto!
Hej Amaranto!