Odmiana imienia Amanduś przez przypadki

Amanduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amanduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Amandusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amandusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Amandusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amandusiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amandusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Amandusia!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmanduśAutorem niniejszego tekstu jest Amanduś.
Amanduś tego nie widzi.
Amanduś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Amanduś?
W domu Amanduś często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry .
Prosimy o pomoc dla .
Piszę list do .
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla .
Tata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmandusiuZszedłem z drogi Amandusiu i usiadłem w fotelu.
Dzięki Amandusiu mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Amandusiu udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiadam Amandusiu o swoich zainteresowaniach.
Chciałam szybko pochwalić się Amandusiu.

Biernik:
(kogo? co?)
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .
Spojrzałam na .
Zdjęcie przesłane przez .
Kacper patrzył na ze zdumieniem.
natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmandusiaA sytuacja z Amandusia rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój z Amandusia.
Zostanę tu tylko z Amandusia i chłopakami.
Dorota spotkała się z Amandusia.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Amandusia.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Czasami myślę sobie o .
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o .
Hipnotyzująca powieść o i płatnym mordercy.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .

Wołacz:
(hej!)
Witaj !
Gdzie jesteś !?
Hej !
! Gdzie jesteś?
! Wróć do mnie!