Odmiana imienia Amand przez przypadki

Amand imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amand

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amanda

Celownik
(komu? czemu?):Amandowi

Biernik
(kogo? co?):Amanda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amandem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amandzie

Wołacz
(hej!):Amandzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmandDziś Amand ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Amand wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Amand umiera.
Amand chce pójść ze mną na spacer.
W domu Amand często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmandaSpecjalnością Amanda jest jazda na koniu.
Najbardziej polubiłam ojca Amanda.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Amanda.
Na korytarzu blisko pokoju Amanda stało kilka osób.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Amanda.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmandowiAmandowi oczy błyszczą.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Amandowi.
Zostawiam Amandowi karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Amandowi wyjdzie do na dobre.
Proszę Amandowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
AmandaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Amanda.
Odprowadziłam Amanda do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Amanda i na moment odebrało mu wigor.
Patrzy na Amanda wyczekująco.
W końcu obudzili Amanda, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmandemPrzez chwilę oboje z Amandem patrzyli na siebie.
Jadę z Amandem na dyskotekę.
Karolina miała się spotkać z Amandem przed szkołą.
Obie z Amandem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wczoraj wracamy z Amandem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmandzieMyślałam cały czas tylko o Amandzie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Amandzie.
Więcej o Amandzie znajdziecie na naszej stronie.
Hipnotyzująca powieść o Amandzie i płatnym mordercy.
Piszę o Amandzie.

Wołacz:
(hej!)
AmandzieAmandzie! Uważaj!
Amandzie! Gdzie jesteś?
Dobranoc Amandzie!
Dziękuję Amandzie za rozmowę!
Cześć Amandzie!