Odmiana imienia Alfunia przez przypadki

Alfunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alfunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alfuni

Celownik
(komu? czemu?):Alfuni

Biernik
(kogo? co?):Alfunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alfunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alfuni

Wołacz
(hej!):Alfuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlfuniaGdzie jest Alfunia?
Alfunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Alfunia grzecznie śpi.
Jutro Alfunia wyjdzie ze szpitala.
Alfunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlfuniPrzed sobą ujrzałam rękę Alfuni.
Szukałem linków do strony Alfuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Alfuni.
Tym razem prezentujemy wystawę Alfuni.
Szkoda że Alfuni prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlfuniPrzyglądam się Alfuni.
Alfuni włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Alfuni nie dokuczać!
Kupiłem Alfuni magnes na lodówkę.
Kto wie, może Alfuni wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
AlfunięSpojrzałam na Alfunię.
Spotkałam Alfunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Widzę Alfunię.
Sierżant wpatrywał się w Alfunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kacper patrzył na Alfunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlfuniąSprzątam pokój z Alfunią.
Tym razem korespondowałam z Alfunią.
Wieczorem z Alfunią znowu idziemy na spacer.
Refleksyjnie po spotkaniu z Alfunią.
Dorota spotkała się z Alfunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlfuniNa koniec parę słów o Alfuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Alfuni.
Marzę o Alfuni.
Wczoraj wspomniałam o Alfuni z moim tatą.
Kiedyś tam chciałam napisać o Alfuni.

Wołacz:
(hej!)
AlfuniuAlfuniu! Wróć do mnie!
Cześć Alfuniu!
Dobranoc Alfuniu!
Dzień dobry Alfuniu!
Gdzie jesteś Alfuniu!?