Odmiana imienia Aldegunia przez przypadki

Aldegunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aldegunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aldeguni

Celownik
(komu? czemu?):Aldeguni

Biernik
(kogo? co?):Aldegunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aldegunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aldeguni

Wołacz
(hej!):Aldeguniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AldeguniaJeśli jednak przegrasz, Aldegunia zostaje z nami.
Aldegunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Aldegunia z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Aldegunia umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Aldegunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AldeguniRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Aldeguni.
Rozalia podeszła do Aldeguni.
Aldeguni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Aldeguni.
Tata Aldeguni sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
AldeguniAldeguni włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Aldeguni.
Proszę Aldeguni nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Aldeguni.
Zszedłem z drogi Aldeguni i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
AldegunięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Aldegunię.
O jego personalia miałam spytać Aldegunię prywatnie.
Nieśmiało gładzi Aldegunię po włosach.
Aldegunię zaczęło to nieco irytować.
Aldegunię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AldeguniąPrzez chwilę oboje z Aldegunią patrzyli na siebie.
Ja z Aldegunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Aldegunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zginął w pojedynku z Aldegunią.
Zobacz wywiad z Aldegunią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AldeguniTen wiersz jest o Aldeguni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Aldeguni.
Pamiętam o Aldeguni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Aldeguni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Aldeguni.

Wołacz:
(hej!)
AldeguniuCześć Aldeguniu!
Aldeguniu! Uważaj!
Dzień dobry Aldeguniu!
Dziękuję Aldeguniu za rozmowę!
Dobry wieczór Aldeguniu!