Odmiana imienia Aldegunda przez przypadki

Aldegunda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aldegunda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aldegundy

Celownik
(komu? czemu?):Aldegundzie

Biernik
(kogo? co?):Aldegundę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aldegundą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aldegundzie

Wołacz
(hej!):Aldegundo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AldegundaAldegunda nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Aldegunda.
Dziś Aldegunda ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Aldegunda wyjdzie ze szpitala.
Aldegunda chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AldegundyPrzez cały dzień czułam wzrok Aldegundy na sobie.
Serce Aldegundy stanęło na moment.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Aldegundy.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Aldegundy.
Tata Aldegundy poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AldegundzieNie wiem, co powiedzieć Aldegundzie.
Proszę Aldegundzie nie dokuczać!
Dzięki Aldegundzie mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Aldegundzie święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Aldegundzie list.

Biernik:
(kogo? co?)
AldegundęLubię Aldegundę.
Obserwuję Aldegundę bardzo uważnie.
Spojrzałam na Aldegundę.
Popatrzyłam na Aldegundę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Podchodzi, całuje Aldegundę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AldegundąIdę na spacer z Aldegundą.
Jadę na wycieczkę razem z Aldegundą.
Sprzątam pokój z Aldegundą.
Powinnam jednak pojechać z Aldegundą.
Oboje z Aldegundą wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AldegundzieAnna sama już nie wie, co myśleć o Aldegundzie.
Nie wspomniałem na początku o Aldegundzie.
Pamiętajmy o Aldegundzie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Aldegundzie.
Kilka słów od autora materiału o Aldegundzie.

Wołacz:
(hej!)
AldegundoCześć Aldegundo!
Aldegundo! Gdzie jesteś?
Dziękuję Aldegundo za rozmowę!
Hej Aldegundo!
Dobranoc Aldegundo!