Odmiana imienia Albanunia przez przypadki

Albanunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albanunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albanuni

Celownik
(komu? czemu?):Albanuni

Biernik
(kogo? co?):Albanunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albanunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albanuni

Wołacz
(hej!):Albanuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlbanuniaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Albanunia.
Autorem artykułu jest Albanunia.
Za chwilę wróci Albanunia z lasu.
Albanunia wraca do domu.
Albanunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlbanuniZostało sto dni do narodzin Albanuni.
Wysyłam list do Albanuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Albanuni kilka dni temu.
Serce Albanuni stanęło na moment.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Albanuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlbanuniMam nadzieję, że Albanuni również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Albanuni.
Kupiłem Albanuni magnes na lodówkę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Albanuni coś się stało.
Opowiedziałam Albanuni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
AlbanunięOdprowadziłam Albanunię do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Albanunię.
Kawę kupioną przez Albanunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Albanunię zaświerzbiały ręce.
Chwyciła Albanunię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlbanuniąJadę z Albanunią na dyskotekę.
Pracuję z Albanunią.
Dwa dni temu miałam z Albanunią śmieszną przygodę.
Zobacz wywiad z Albanunią oraz innymi uczestnikami finału.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Albanunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlbanuniPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Albanuni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Albanuni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Albanuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Albanuni.
Dyskutuję o Albanuni.

Wołacz:
(hej!)
AlbanuniuDziękuję Albanuniu za rozmowę!
Albanuniu! Gdzie jesteś?
Hej Albanuniu!
Dobranoc Albanuniu!
Witaj Albanuniu!