Odmiana imienia Albanka przez przypadki

Albanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Albanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albanki

Celownik
(komu? czemu?):Albance

Biernik
(kogo? co?):Albankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albance

Wołacz
(hej!):Albanko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Albanki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Albanek

Celownik
(komu? czemu?):Albankom

Biernik
(kogo? co?):Albanki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Albankami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Albankach

Wołacz
(hej!):Albanki!

Przykłady odmiany imienia Albanka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Albanka

Dla mnie było już jasne, ze Albanka umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Albanka już tu jest.
Ma na imię Albanka.
Albanka chce pójść ze mną na spacer.
Albanka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Albanki

Dla Albanki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Jestem mamą Albanki i jeszcze trojga innych dzieci.
Tymczasem zauważyłam wpis Albanki kilka dni temu.
Tata Albanki sam opatrzył mi nogę.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Albanki.

Celownik (komu? czemu?): Albance

Ja na pewno przekaże swój procent Albance.
Co tej Albance po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Albance.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Albance coś się stało.
Tym razem nie damy Albance dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Albankę

Odprowadziłam Albankę do wyjścia.
Spotkałam Albankę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
O jego personalia miałam spytać Albankę prywatnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Albankę.
Albankę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik (z kim? z czym?): Albanką

Jadę z Albanką na dyskotekę.
Tym razem korespondowałam z Albanką.
Ja z Albanką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Przez chwilę oboje z Albanką patrzyli na siebie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Albanką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Albance

Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Albance.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Albance.
Chciałbym być teraz przy Albance.
Mamrotał coś o Albance, gdy podtrzymywał się ściany.
Przy Albance zapomniałem o wszystkim.

Wołacz (hej!): Albanko

Albanko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Albanko!
Hej Albanko!
Albanko! Uważaj!
Cześć Albanko!