Odmiana imienia Afrusia przez przypadki

Afrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Afrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Afrusi

Celownik
(komu? czemu?):Afrusi

Biernik
(kogo? co?):Afrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Afrusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Afrusi

Wołacz
(hej!):Afrusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AfrusiaMam na imię Afrusia.
Ja i Afrusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Afrusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
W domu Afrusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Afrusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AfrusiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Afrusi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Afrusi.
Przedwczoraj były urodziny Afrusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Afrusi.
Pożyczę od Afrusi samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
AfrusiTym razem nie damy Afrusi dojść do głosu.
Oczywiście każdy przyzna rację Afrusi.
Nie wiem, co powiedzieć Afrusi.
Mam nadzieję, że Afrusi również się podoba.
Zaproponowałem Afrusi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
AfrusięWidzę Afrusię.
Na Afrusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widziałem dzisiaj Afrusię z mojej klasy.
W końcu obudzili Afrusię, żeby ich ratował.
Patrzył na Afrusię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AfrusiąWieczorem z Afrusią znowu idziemy na spacer.
Ja z Afrusią chcemy się przebrać za wampiry.
Wymyśliłam z Afrusią nową zabawę.
Wczoraj wracamy z Afrusią od lekarza.
Oboje z Afrusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AfrusiPomyśl nad tym, co napisałam ci o Afrusi.
Nie wspomniałem na początku o Afrusi.
Hipnotyzująca powieść o Afrusi i płatnym mordercy.
Wczoraj wspomniałam o Afrusi z moim tatą.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Afrusi.

Wołacz:
(hej!)
AfrusiuDobry wieczór Afrusiu!
Afrusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Afrusiu za rozmowę!
Afrusiu! Uważaj!
Dzień dobry Afrusiu!