Odmiana imienia Afra przez przypadki

Afra imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Afra

Dopełniacz
(kogo? czego?):Afry

Celownik
(komu? czemu?):Afrze

Biernik
(kogo? co?):Afrę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Afrą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Afrze

Wołacz
(hej!):Afro!

Przykłady deklinacji imienia Afra” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Afra

Na drugie imię mam Afra.
Gdzie jest Afra?
Jak już wiecie mam na imię Afra.
Afra nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Afra z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Afry

Postanowiłam zadzwonić do Afry i chłopaków.
Tata Afry opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
W słuchawce usłyszałam głos Afry.
Tata Afry poszedł otworzyć drzwi.
Tato Afry produkował abażury.

Celownik (komu? czemu?): Afrze

Afrze udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Afrze dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Afrze miłość.
Tego Afrze było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Afrze.

Biernik (kogo? co?): Afrę

Spojrzałem znacząco na Afrę.
Odprowadziłam Afrę do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Afrę po włosach.
Popatrzyłam na Afrę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Afrę co lubi.

Narzędnik (z kim? z czym?): Afrą

Śpiewam z Afrą.
Jadę z Afrą na dyskotekę.
Ja z Afrą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Powinnam jednak pojechać z Afrą.
Razem z Afrą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik (o kim? o czym?): Afrze

Hipnotyzująca powieść o Afrze i płatnym mordercy.
Wspominam o Afrze.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Afrze.
Przygotowuje książkę o Afrze.
Przynajmniej tak myślał tata o Afrze.

Wołacz (hej!): Afro

Afro! Wróć do mnie!
Afro! Uważaj!
Gdzie jesteś Afro!?
Dziękuję Afro za rozmowę!
Dzień dobry Afro!