Odmiana imienia Afra przez przypadki

Afra imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Afra

Dopełniacz
(kogo? czego?):Afry

Celownik
(komu? czemu?):Afrze

Biernik
(kogo? co?):Afrę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Afrą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Afrze

Wołacz
(hej!):Afro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AfraNa drugie imię mam Afra.
Gdzie jest Afra?
Jak już wiecie mam na imię Afra.
Afra nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Afra z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AfryPostanowiłam zadzwonić do Afry i chłopaków.
Tata Afry opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
W słuchawce usłyszałam głos Afry.
Tata Afry poszedł otworzyć drzwi.
Tato Afry produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
AfrzeAfrze udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Afrze dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Afrze miłość.
Tego Afrze było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Afrze.

Biernik:
(kogo? co?)
AfręSpojrzałem znacząco na Afrę.
Odprowadziłam Afrę do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Afrę po włosach.
Popatrzyłam na Afrę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Afrę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AfrąŚpiewam z Afrą.
Jadę z Afrą na dyskotekę.
Ja z Afrą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Powinnam jednak pojechać z Afrą.
Razem z Afrą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AfrzeHipnotyzująca powieść o Afrze i płatnym mordercy.
Wspominam o Afrze.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Afrze.
Przygotowuje książkę o Afrze.
Przynajmniej tak myślał tata o Afrze.

Wołacz:
(hej!)
AfroAfro! Wróć do mnie!
Afro! Uważaj!
Gdzie jesteś Afro!?
Dziękuję Afro za rozmowę!
Dzień dobry Afro!