Odmiana imienia Adulka przez przypadki

Adulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adulki

Celownik
(komu? czemu?):Adulce

Biernik
(kogo? co?):Adulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adulce

Wołacz
(hej!):Adulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdulkaMam na imię Adulka.
Jak już wiecie mam na imię Adulka.
Na drugie imię mam Adulka.
Co robi Adulka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Adulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdulkiTata Adulki poszedł otworzyć drzwi.
Na korytarzu blisko pokoju Adulki stało kilka osób.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Adulki.
Nie lubię Adulki.
Prosimy o pomoc dla Adulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdulceDzięki Adulce mamy kolejny artykuł po polsku.
Korzysta z okazji, by wyznać Adulce miłość.
Kupiłem Adulce magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Adulce.
Przyglądam się Adulce.

Biernik:
(kogo? co?)
AdulkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Adulkę.
Kawę kupioną przez Adulkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Adulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widzę Adulkę.
Spojrzał na Adulkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdulkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Adulką.
Dwa dni temu miałam z Adulką śmieszną przygodę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Adulką.
Wieczorem z Adulką znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Adulką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdulceNa koniec parę słów o Adulce.
Przy Adulce zapomniałem o wszystkim.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Adulce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Adulce.
Śpiewam o Adulce.

Wołacz:
(hej!)
AdulkoDzień dobry Adulko!
Gdzie jesteś Adulko!?
Dziękuję Adulko za rozmowę!
Witaj Adulko!
Adulko! Gdzie jesteś?