Odmiana imienia Adka przez przypadki

Adka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adki

Celownik
(komu? czemu?):Adce

Biernik
(kogo? co?):Adkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adce

Wołacz
(hej!):Adko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdkaAutorem niniejszego tekstu jest Adka.
Jeśli jednak przegrasz, Adka zostaje z nami.
Ja i Adka nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Adka.
Jutro Adka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdkiPóki co dodaję zdjęcia Adki z wakacji.
W domu babci Adki od zawsze stał stary zegar.
Tymczasem zauważyłam wpis Adki kilka dni temu.
Od razu zobaczyła ich mama Adki.
Rodzina Adki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdceDopiero teraz zrozumiałem, że Adce coś się stało.
Proszę Adce nie dokuczać!
Przyglądam się Adce.
Adce oczy błyszczą.
Kto wie, może Adce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
AdkęPrzed wejściem spotkaliśmy Adkę.
Patrzę na Adkę i nic nie rozumiem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Adkę bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Adkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Oszołomienie spadło teraz na Adkę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdkąRazem z Adką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Kasia z Adką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Adką.
Razem z Adką zrobiłyśmy obiad.
Karolina miała się spotkać z Adką przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdcePamiętajmy o Adce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Nie wspomniałem na początku o Adce.
Warto także pomyśleć chwilę o Adce.
Hipnotyzująca powieść o Adce i płatnym mordercy.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Adce.

Wołacz:
(hej!)
AdkoCześć Adko!
Adko! Uważaj!
Dzień dobry Adko!
Gdzie jesteś Adko!?
Hej Adko!