Odmiana imienia Adka przez przypadki

Adka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Adce

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adce

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adko

Wołacz
(hej!):Adką!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Adkę

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adki

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdkaAutorem niniejszego tekstu jest Adka.
Jeśli jednak przegrasz, Adka zostaje z nami.
Ja i Adka nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Adka.
Jutro Adka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Póki co dodaję zdjęcia z wakacji.
W domu babci od zawsze stał stary zegar.
Tymczasem zauważyłam wpis kilka dni temu.
Od razu zobaczyła ich mama .
Rodzina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdceDopiero teraz zrozumiałem, że Adce coś się stało.
Proszę Adce nie dokuczać!
Przyglądam się Adce.
Adce oczy błyszczą.
Kto wie, może Adce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
Przed wejściem spotkaliśmy .
Patrzę na i nic nie rozumiem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Oszołomienie spadło teraz na i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdceRazem z Adce wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Kasia z Adce mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Adce.
Razem z Adce zrobiłyśmy obiad.
Karolina miała się spotkać z Adce przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdkoPamiętajmy o Adko i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Nie wspomniałem na początku o Adko.
Warto także pomyśleć chwilę o Adko.
Hipnotyzująca powieść o Adko i płatnym mordercy.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Adko.

Wołacz:
(hej!)
AdkąCześć Adką!
Adką! Uważaj!
Dzień dobry Adką!
Gdzie jesteś Adką!?
Hej Adką!